қол пулеметі

(Ручной пулемет)

мотоатқыштар бөлімінің қарсыластың жақын не орташа қашықтықтағы (800 м-ге дейін) адам күшін немесе атыс құралдарын дәл көздеп атуға арналған қаруы. Қарсыластың төмен ұшатын ұшақтарына қарсы қолданылуы мүмкін. Олар әрқашан өз бөлімшелерінің ұрыс қатарында тұрады. Қ.п. ату жылдамдығы – минутына 80—100 рет, салмағы 7—10 кг. Атқыштар (жаяу әскерлер) бөлімшесінің автоматтық қаруы. Ол жаудың топталған немесе жекелеген нысанасын 800 м қашықтықтан, ұшақтарын (парашюттерін) 500 м биіктіктен жоя алады. Оны бір солдат алып жүре алады, ал ұрыс кезінде 1 – 2 солдат атады. Қ.п. атқыштар қаруының жаңа түрі ретінде ХХ ғасырда пайда болды. Алғаш рет 1904—1905 жылдары Орыс-Жапон соғысында қолданылды. Қ.п. жоғары маневрлілігімен жаяу әскерлердің ұсақ бөлімшелерінің негізгі қаруы болып табылады. Қ.п-мен атыс дүркін-дүркін жүргізіледі (1 мин-та 3-6 атыс). 1927 ж. Кеңес Армиясының қаруына В.А.Дегтяревтің (ДП) Қ.п. алынды. Бұл пулемет Қ.п. түрлерінің ең жақсысы болды: салмағы жеңіл, құрылысы оңай, сенімді. 1941—1945 жылдары Ұлы Отан соғысы кезінде ДП пулеметі жетілдіріліп, ДПМ деп аталды.